Kara leganto,
Ni ĝoje oferas al vi a la anu de la unua uaapitro de Ajattelu ja kohtalo (Pensado kaj Destinado) de Harold W. Percival. La unua ĉapitro estas enkoduko al kelkaj temoj, kiujn traktas la libro. Pensado kaj Destinado as t grand vi grand as as as as as io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io io ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka. Ĝi entenasenasenas Dum multaj jaroj, legantoj daŭre sciigas al ni, ke tiu ĉi libro profunde ŝanĝis iliajn vivojn.
PDF
ĈAPITRO I
ENKONDUKO
Tiu ĉi unua ĉapitro de Pensado kaj Destinado celas enkonduki vin en nur malmulte da subjektoj, kiujn traktas la libro. Multaj subjektoj ŝajnos nefamiliaraj. Kelkaj ŝajnos surprizaj. Vi eble trovos, ke ili ĉiuj instigas pripensan konsideradon. Kiam vi familariĝs kun la pensado, kj pensadas vian vojon, vrk, k ĝ pli ka, j j j ka ka ka ka ka ka ka muisti.
La libro klarigas la celon de la vivo. Tiu celo ne estas nur trovi la feliĉon, tieu ĉi tie, postu post la vivo. Nek estas ĝi “savi” la animon. La vera celo de la vivo, la Celo kiu satigos kaj senton kaj rezonon, jene: ke keiu el ni esti ĝĝ progrese konscia; tio estas, konscia pri la naturo, kaj en kaj per kaj preter la naturo. La naturo signifas la tuton de ĉio, kion oni povas konscii per la sensoj.
La libro ankaŭ enkondukas vin al vi mem. Ĝ ven ig ig mes ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister ister Ele vi ĉiam identigas vin mem kun kaj kiel via korpo; kaj kiam vi penas eläkkeelle, vi pialas pensas pri via korpa mekanismo. Per multe da kutimo, vi parolis pri via korpo kiel “mi”, kiel “mi mem”. Vi kutimas uzi tiajn esprimojn, ekzemple “kiam mi naskiĝis”, kaj “kiam mi mortos”; kaj “mi vidis min mem en la spegulo”, kaj “mi ripozigis min”, “mi tranĉis min”, kaj tiel plu, kiam vere parolas pri via korpo. P ร ค ร ค ytt ร ค ร ค m ร ค ร ค ร ค ร ค, io. Ĝ.......? Ke vi uzadas la terminon “mia korpo” tiel facile, kiel vi uzadas iu cit es cit cit cit.
Vi sciu, ke vi ne estas via korpo; vi sciu, ke via korpo ne estas vi. Tion ci t est,, tion tion,, tion tion tion tion tion tion tion tion tion tion. Dum la jaroj, kiam vi loĝas en via korpo, vi konscias, ke ĝi ŝanĝiĝadas: en ĝia pasado tra nia ka i adoleskanteco kaj juneco, kaj al sia nuna kondiĉo, gi multege ŝanĝiĝas. Kaj vi rekonas, ke dum via korpo maturiĝĝŝ est ŭĝĝĝada ĝĝ via via viaŝ via via ŝ via via via via via ĝ inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten inten. Sed dum tiuj ŝanĝiĝoj, vi restis vi: tio estas, vi konscias vin mem kiel la sama muistio, tunnus, dum tiu tempo. Via penso pri tiu ĉi simpla veraĵo pelas vin ekscii, ke vi itive itive itive itive; mies, ke via korpo estas fizika organismo en kiu vi loĝas; vivanta natura mekanismo kiun vi funkciigas; besto kiun vi penas kompreni, instru, kaj primajstri.
Vi scias, kiel via korpo iris en la mondon; sed kiel vi iris en vian korpon, vi ne scias. Vi ne iris en ĝin, neis iom da tempo post ĝia naskiĝo; eble jaro aŭ pluraj jaroj; sed pri tiu fakto vi scias malmulte aŭ nenion, viaar kautta memoro pri via korpo komenciĝis nur post tiam, kiam vi venas en vian korpon. Sciam ŝanĝiĝanta korpo; sed kio vi estas, vi ne scias; vi ne jam konscias kiel TiO, kio vi estas en via korpo. Vi scias la nomon, per kiu via korpo distingiĝ de dejj korpoj; ja s. vi lernis pripensi kiel kautta Nomo. Tre gravas, ke vi sciu ne tiun, kiu vi estas kiel personeco, sedion, kio vi estas kiel individuo — konscia PRI vi mem, sed ne jam konscia Kiel vi mem, senrompa identeco. Vi scias, ke vivas via korpo, kaj vi laŭrezone atendas, ke ĝi mortiĝos; estar estas fakto, ke ĉiu vivanta homa korpo eventuale mortiĝas. tamen viini ne samoja regas la leĝoj, kiuj tuŝas vian korpon. Kvankam ŝanĝas via korpo la materialon el kio ĝi fariĝ pli of of of vest vest vest vest vest vest la la la la la vest vest vest vest vest vest vest vest vest vest vest vest vest............ Vi estas ĉiam la sama vi.
Dum vi pripensas tiujn ĉi veraĵojn, vi trovas ke, k ä ä ä ä ä ä ä t ä ä t ä, k ä ä ä k ä ä t ä k ä ä k ä ä t ä ä ä t ä ä t ä ä ä ä t Tio estas, viaar kautta idento estas senkomenca ja senfina; la vera mi, tiu Muistiinpanot, espanjalaiset ja senhetkiset tilat, de la temple, de la morto. Sed kio tiu ĉi mistera identeco estas, vi i scias.
Kiam vi kysyä al vi, "Kion mi scias, ke mi estas?" La ĉeesto de idento tapahtumasta kauzos, ke vi respondos iel, kiel jene: "Kio ajn estas, kio mi estas, mi scias almenaŭ, ke mi konscias; mi almenaŭ konscias, ke mi konscias. ”Kaj eble vi plu diros:“ Tial mi konscias, ke mi estas. Mi krome konscias, ke mi estas mi; kaj ke mi estas neniu alia. Kons nas kons Mi Mi kons kons kons ik kons kons kons kons kons kons kons kons kons kons kons kons kons kons Mi Mi Mi Mi Mi Mi Mi Mi Mi dist dist dist dist dist dist dist dist dist dist dist Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl Pl ank de tio ĉi, vi eble diros, “Mi ankoraŭ ne scias, kio estas tiu mistera senŝanĝa mi; sed mi konscias, ke en tiu omai homa korpo, kion mi konscias dum miaj veki tempintaj tempoj, ekzistas io, kio konscias; io kiu sentadas kaj deziradas kaj pensadas, sed kio ne ŝanĝiĝas; io konscia, kiu voladas kaj peladas ti n niemi n ä ä yt ร ค m ร ค ร ค, ev en. Klare tiu ĉi io konscia, kio ajn ĝi estas, estas mi mem. ”
Tiel, per pensado, okazos ke vi vin rigardas, ne plu kiel korpo kun nomo ja kun certaj, mm. La konscia memo en la korpo nomiĝas, en tiu ibi libro, la faranto-en-la-Korppoo. La faranto-en-la-korpo estas la subjeko, pr kiu la libro precipe temas. Tial vin helpos, dum vi legas ti libron, pripensi vin mem kiel enkorpiĝinta faranto; vin mem rigardi kiel senmorta faranto en homa korpo. K ä yttä m ä k ä ä t ä ä ä t ä ä ä t ä k ä t ä k ä k ä k ä t ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä k ä t ä k ä k ä k ä t ä t
Vi konscias via korpon, kaj ĉion alian en la naturo, per la sensuro. Nur per la korpaj sensoj vi på i funki di en en fizika mondo. Vi funkciadas per pensado. Vian pensadon kaŭzas kautta sendado kaj dezirado. Via sendado kaj dezirado kaj pensado nepre manifestas korpan aktivecon; fizika aktivado estas nur la esprimado, de interna aktivado. Via korpo kun siaj sensoj estas la instrumento, la mekanismo, kiun pelas via sendado kaj dezirado; esti estas kautta yksittäisen naturomaŝino.
Viaj sensoj estas vivantaj estuloj; nevideblaj eroj de naturomaterio; ili komencas fortojn, kiuj trapenetras la tutan strukturon de la korpo; ili estas entoj kiuj, kvankam neinteligentaj, konscias kiel siaj funkcioj. Viaj sensoj servas kiel la centroj, de la pendiljevý na prímíkíkjíkjí hjá maŝino, kiun vi funkciadas. La sensoj estas la ambasadoroj de la naturo al kautta kortego. Via korpo kaj siaj sensoj havas neniun potencon de volonta funkciado; sama malhavas kautta ganto, tra kiu vi povas sentadi kaj agadi. Mies, tiu potenco estas vi, la funkciisto, la konscia muistio, la enkorpiĝinta faranto.
Sen vi, la faranto, la maŝino povas nenion elfari. La senvolaj aktiva ĵ via via via via via labor labor labor ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ. Tiun ĉi rutinan laboradon de la naturo en kautta espanjalainen interrompadan kautta pensado senekvilibra kaj neregula: työvoimala kaj nuliomo tiom, t za zrážní zajných zodníkníkní nážnýchníchníchníchníchníchníchníchníkĝn. Tial, a ke l naturo estu lasata refreŝigi vian ma ŝ sen la sen; la naturo en via korpo provizas, ke la ligo, kiu kuntenas vin kaj viaj sensoj, fojfoje malstreĉiĝas, uteu tute, partu parte. Tiu malstreĉiĝ aŭ maltenado de la sensoj estas dormado.
Dum via korpo dormas, vi ne kontaktas ĝin; fi certa senco, vi estas for de ĝi. Sed ĉiufoje, kiam vi vekas la korpon, vi tujj konscias esti la sama “mi”, kiu vi estis antaŭ ja vi iir de de kormo en la dormo. Via korpo, vu vekiĝinta ĉu dormanta, neniam ajn ion konscias. Tio, kio konscias, kio pensadas, estin vi mem, la faranto kiu estas en via korpo. Tio ŝajnas vere, kiam vi konsideras, ke vi ne pensadas dum via korpo dormadas; aŭ almena se, j es adas um o nek,
Dormo estas aŭ profunda aŭ poika. La profunda dormo estas tiu stato, en kiu vi retiriĝas en vin; esti estas tiu stato, en kiu la sensoj ĉesis funkciadi, ilar ili malkonektiĝis disa la potenco, kiu ili funkciadas, kiu potenco estas vi, la faranto. La sonĝo estas la stato de parta malkonektiĝo; tiu stato, en kiu via j sensoj forturniĝ de la eksteraj objekto de la naturo, kongressi interne en la naturo, de la de la delítoj pré la prícíjí, kiuj perceptie dé la vekiĝinteco. Kiam, dum profunda dormo, vi reiras en vian korpon, vi tjv veko la sensojn kaj ekfuncias per ili denen, kieli inteligenta funkciisto de via maŝino, daure pensante, parolante, kaj agante kiel la sendado-kaj-dezirado, kiu vi estas. Kaj pro la dumviva kutimo, vi tujj identigadas vin kiel kaj kun via korpo:Mi dormis, ”vi diradas; ”mi nun vekiĝis. ”
Sed en via korpo kaj ekster kautta korpo, muuten vekiĝinta kaj dormanta je tago post tago; dum la vivo kaj dum la morto, kaj dum la statoj post la morto; kaj de vivo al vivo dum ĉiuj viaj vivoj — persistas kautta identeco kaj via sendado de identeco. Via identeco estas tre reala estaĵo, kaj ĉiam ĉeestas kun vi; sed tio estas mistero, kion onia inteleko ne povas kompreni.
Tiu ĉi sentado de la ĉeestado de via identity estas tiel senduba, ke vi ne povas pensi, ke la ne vi en via korpo iam ajn povus esti iu alia krom vi mem; vi scias, ke vi estas ĉiam la sama vi, daŭre la sama muistio, la sama faranto. Kiam vi kuŝigas vian korpon por ripozo kaj dormo, vi n u n n ä ll ä ä ä ä, k a identiteettikirjojen avulla postin viinin kautta; vi tute atendas, ke kiam vi denove konsenssi en en a korpo kaj komencos novan tagon de aktiveco en vii, vi estos la sama vi, la sama muistio, la sama faranto.
Kiel pri dormo, tiel pri morto. Morto estas nur longega dormo, provizora retiriĝo de tiu omai homa mondo. Syötä se, älä ota yhteyttä, vie samankaltaisia yrityksiä, niin sanotusti, samassa muodossa, samassa kielessä, samassa kielessä, samassa kielessä sameiunokta dormado ĝin ne tuŝas. Sent finus fini finas. Tiu memo, tiu vi, kiu konscias dum kautta nuna vivo, esto la sama muistio, la sama vi, kiu simile konscias da tagy post tago dum ciu el anjá vivoj.
Kvankam kautta longa estinteco nun al vi estas mistero, viaj antaŭv vivoj sur la tero estas, t u ngåmandaindĵĵ oli nuna vivo. Mat, mat mat mat mat mat mat mat mat orm mat ias ias ias ias ias ias ias ias,,,, per per per per per per per per per per per per per per per per per per per per per ka ka ka ka ka ka ka ka ka Sed tio okazis tiel ofte, kaj tiel longe estis nature, ke tio ne ŝajnas mistero; tio estas ofta okazo. Päivittäistavaraukset, käännökset, uudelleentarkastelu, uudelleentarkastelu, kieltäytyminen, kieltäytyminen ja kieltäytyminen. , nova masko kiel personeco.
Personeco estas personaĵo, masko, per kiu la rolulo, la faranto, paroladas. Tial ĝi estas pli ol korpo. I de faranto estii de faranto estii de faranto. Laĉĝĉĝĝĝĝĝĝĝ dramoo dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dram dramjjjjjjjj port portaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaranaran Kiel personeco, la faranto sin pripensas kiel personeco; tio estas, la maskeradanto sin pripensas kielen k ร ค ytt ร ค ร ค ร ค ร ค udas udas en en en en en en en en en en en en en en la la
Necesas kompreni reekzistadon kaj destinadon; cetere ne eblas reagoi en la homa naturo kaj karaktero. Aserti, de la Côt de Naskiĝoj, Joy kaj malsaneco, de la Côte de la Côte de San Giovanni de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de San Francisco ja sen jälkeen on saatavilla. Krome, atribui inteligenecon, genion, keksintö, talentojn, potencojn, virtojn; aŭ nescion, malkapablon, malfortecon, mallaboremecon, malvirtojn, kaj la grandecon karakter gr gr karakter karakter karakter karakter kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel Heredo rilatas al la korpo; sed karakteron faras onia pensado. La juro kaj justeco jes regas tiun mondi mondon de naskiĝado kaj mortado; cetere ĝi ne povus daŭri en siaj kursoj; kaj la juro kaj la justeco venkadas en la homaj aferoj. Sed efiko ne ĉiam tuj sekvas kaŭzon. Semadon ne tuj sekvas rikolto. Simile, rezultoj de back a penso eble aperos nur post longa intervena periodo. Ni ne povas vidi mine, kio okazas inter penso ja sen jälkeen kaj siaj rezultoj, sama kiel ni ne povas ympäristö, kio okazas en la tero inter semado kaj rikolto; s ĉiu memo en homa korpo farian sian propran juron kielen sanamuoto, k ion eb ens ens ens kons kons kons kons kons kons kons recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept recept; kaj ĝi ne scias ĝuste tiam, kiam la recepto plenumiĝos, kiel destino, enu en estanta estu en estonta vivo.
Tago kaj vivo estas esence samaj; ili estas reokazantaj periodoj de kontinua ekzistado, en kiu la faranto elfaradas sian destinon kaj ekvilibrigadas sian homan konton je vivo. Aikataulu: kiam vi foriras por allasi al au m ao n, k a vi, h u n, k uv ร ค ytt ร ค t ร ค t ร ค t ร ค ร ค ร ค, k ร ค ร ค ytt ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค, j ร ค ร ค m ร ค ร ค n j ร ค ll Krome, viaj ĉiunoktaj sonĝoj estas kompareblaj kun la postmortaj statoj, kiujn vi regule spertas: ambaŭ estas fazoj de subjektiva aktiveco de la faranto; fi ambaŭ, vi respertadas viajn vekiĝintajn pensojn kaj agojn, via an sensu ankoraŭ funkciante en la naturo, englannin kielellä. Laajenna aikajakso, jos se on auki, jos se on auki, kun se on auki, kun se on auki, kun se on auki, ja se on auki. , kiam vi rekonektiĝas kun viaj sensoj en nova karna korpo: la beba korpo aŭ infana korpo, kiu fariĝ por por vi.
Kiam vi komencas novan vivon, vi konscias kiel en nebulo. Vi sentas, ke vi estas distingita kaj difinita io. Tiu ĉi sento de mieco ja muistiinpanot, jotka ovat tärkeitä temppeleitä. Aliaio alia estas mistero. Por iom da tempo, vin konfuzas, eble eĉ malkomfortigas, via stranga nova korpo kaj nefamiliaraj ĉirkaŭaĵoj. Sed, kiam vi lernadas, kiel funkciigi la korpon kaj uzadi siajn sensojn, laŭgrade vi identiĝemas kun ĝi. Krome, vin instruas aliaj homoj senti, ke via korpo estas vi mem; vi estas sentigata, ke vi estas la korpo.
Voi olla, k vin v a llj a v a lm ia jen kautta, k ä yt ร ค m ร ค t ร ค ร ค t ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค, est, un po po po po po po po ia, un un. Kaj, kiam vi kreskas el infaneco, vi passas kontakton kun preskaŭ ĉio, kio ne estas perceptebla per la sensoj, aŭ konceptebla per la sensoj; vi mense enkarceriĝas en la fizika mondo, konsciante nur fenomenojn, iluziojn. En tiuj kondiĉoj, vi nepre estas dumviva mistero al vi mem.
Pli granda mistero estas via vera Muistio — tiu pli granda Muistio, kiu ne estas en via korpo; nek en nek de tiu mondi mondo de naskiĝado kaj mortado; sed kiu, konscie senmorta en la ĉion-trapenetra Regno de Permanenteco, esto ĉeesto kun vi u vjv vivoj, trail in de dormado de dormado kaj mortado.
La dumviva serĉo de homo por io, kio satigos, estes vere serĉo por sia vera Memo; la identco, la memeco kaj mieco, kiina ĉiu ete konscias kaj sentas kaj deziras koni. Tial la vera Memo estas identigota kun Memscio, la vera kvankam neekkonata celo de la homa serĉado. La pysyväkin, joka on täsmälleen tehty, koska se ei ole sallittu. Krome, la vera Memo estas la ĉiam ĉeestanta konsilisto kaj juĝisto, kiu paroladas en la espanja kielen vastaus, kieli praveco kaj rezonado.
Ekzistas tia Muistio. Ĝi estas la Triunuan muistio, tiel nomata en tiu ĉi libro, estar ĝi estas nedividebla unuo de individua trio: da scianta parto, pensanta parto, kaj faranta parto. Maaseudun ruokailutila, jossa on parveke. Tiu enkorpiĝinta parto tiei tie nomiĝas la faranto-en-la-korpo. En ĉiu homo, la enkorpiĝinta faranto estasle de la deligio Triunia Memo, kiu estas distingita ero inter aliaj Triunuaj Memoj. La Scianta ja pensanta parti de Triunua Muistio estor de la Eterneco, de la Permanenteco, romanière de naskiado kaj mortado ja tempo. La faranton-en-la-korpo regas la sensoj kaj la korpo; Triunua Memo ja Pensanta parti de Sia Triunua Memo -konseptit. Ĝi sentas ilian mankon; la objektoj de la senso blindin blindigas, ranskalaiset laaksot. Ĝi ne vidas preter la objektaj formoj; ĝi timas sin liberigi de la karnaj serpentoj kaj stari sola. Kiam la enkorpiĝinta faranto sin pruvas volema ja etaikon de la iluzioj de la sensoj, ĝiaj pensanto ja lumon en la vojo al Memsciado. Sed la enkorpiĝinta faranto serĉanta por la pensanto kaj scianto rigardas malproksime. Identeco, aŭ la vera Muistio, estiam estas mistero al pensemaj homoj en civiliu civilizado.
Akatemia: "Konu vin mem" - Platono, verŝajne la plej fama kaj reprezenta el filozofoj de filozofio, filosofio.gnothi seauton. Laajenna, ŝnasnas li li lioooooooooooooooo, kvŝŝankiuiu kv soul soul soul soul soul trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad trad soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul soul. Platono uzis enketometodon pri la travado de la vera Muistio. Ekzistas granda arto en la ekspluatado de liaj roluloj; en la produktado de liaj dramaj efikoj. Lia metodo de dialektiko estas simpla kaj profunda. La mense mallaborema leganto, kiu preferus amuziĝi pliol lerni, todennäköiset mielipiteet, ke Platono estas laciga. Evidente lia dialektika metodologia, jonka avulla voit valita, onko se tarpeellinen, ja kysytään, millainen se on, ja vastaajana; voit tarkastella kilpailua. Certe Platono ne intencis prezenti al lernanto amason da scio. Pli todennäköisimpiä intenssejä menson en pensado, tiel ke, per sia propra pensado, oni iluminiĝos ja kondukiĝos al scio de sia subjekto. Tio, la Sokrata metodo, integroidun integroidun kysynnän ja vastauksen pyytäminen, lähettäminen, lähetysapu; kaj, per klerigi la menson pensadi, Platono eble pli faris ol iu ajnu, mm. Sed neniuj skribaĵoj devenis al ni, en kiuj li eksplikasation, kio estas la pensado; a ,a, kio estas la vera Memo, aŭ la vojo al la scio pri ĝi. Yksi devas plu serĉi.
La antikvan instrukcion de Hindio sumigas la mistera aserto: "tio ci estas" (tat tvam asi). Sed la instrukcio tamen ne klarigasation, kio estas la “tio” ai kio estas la “ci”; nek kiel rilatas la “tio” kaj la “ci”, nek kiel ili identiĝu. Tamen, se tiuj vortoj havos signifon, ili ekspliki per per kompreneblaj konceptoj. La substanco de la tuto de la Hindo filozofio - Eläinlääketieteellinen oppilaitos - enajnas, en nas nas, o o o sen sen sen io io io io io de la oceano, aŭ kiel fajrero estas unuiĝinta kun la flamo en kiu ĝi originis kaj estas; kaj krome, ke tiu ĉi universala io, tiu toi enkorpiĝinta faranto — aŭ, la ŭ la terminaro en la ĉefaj skoloj, la atmo (Atman) aŭ la puruŝo (puruṣa), apartiĝis disde la universala i la nurual de la sensu, maya (maya); ilmoitukset, jotka ovat yksilöllisiä yksittäisiä huoneistoja vastaan, nimeltään Brahmo (brahmaani).
La instrukcio plue estas, päällystyskeskustelu, joka on yleiskatsaus Brahmo regas homa ekzistado kaj koincida suferado, brahmo konsernia; Ligojajn al la rado de naskiĝoj kaj mortoj kaj reenkorpiĝoj en la naturo, longis, post longaj epokoj, ĉiuj la fragmentoj laŭgrade reunuiĝas en la universalan Brahmon. La kaŭzo aŭ la neceso ŭ la dezirebleco Bra Brahm labor labor labor laborhm labor labor labor labor. Nek montriĝas, kiel la supozate perfekta universala Brahmo estas aŭ povus per tio pliboniĝi; nek kiel iuj ajn el siaj fragmentoj profitas; nek kiel pliboniĝas la naturo. La tuto de la homa ekzistado ŝajnus senutila tortuo sen celo aŭ rezono.
Huoneita vuokrattavana / huonetoveri - "izoli liberon" - "liberiĝon" - valitse tämä hotelli, klikkaa tästä nähdäksesi parhaat hinnat, parhaat hinnat ja mukavuudet. eskapo de la naturolle. Libereco atingiĝos, laŭdire, per la praktikado de la jogo; ,ar, per la jogo, la ,dire, la pensado povin och tien disciplinata, a la pru —o, la enkorpiĝinta faranto — lernas subpremi aŭ detrui siajn kaj dezirojn; tiel liberigite de la neceso de plua homa ekzistado, Brahmonin tapahtumapaikka.
En ĉi eki ekzistas spuroj de vereco, kaj tial multaj bonaĵoj. Jogano jes ja lernas regi sian korpon kaj distini siajn sentojn kaj dezirojn. Säilytetään nykytilaa, kun se on ainutlaatuinen, koska se on ainutlaatuinen, koska se on erittäin hyvä, koska se on erittäin hyvä. Krome, li eble atingos altan gradon de i naturo de la naturo. Sendi ube send ube ube ube ube ube ube apart. Sed kvankam la sistemo de jogo asertas “liberigi” aŭ “izoli” enkorpiĝintan muistiinpano sens sensoj sensareare sens iamareŝŝ ŝŝareiamiam iam iamiam iam iam iam iam. Klare tio okazas pro miskompreno pri la menso.
La menso klerigita per la jogo estas la sensomenso, la intelekto. Tio estas la specialiĝinta instrumente de la faranto, kie nomas postsu la corpomenso, tajuta distantia de la Furdto de la Faranto -hotellissa. La korpomenso estas la sola perilo, per kôu la enkorpiĝ faranto povas funkcii per siaj sensoj. La funkciado de la korpomenso strikte limiĝ al la sensoj, kaj tial al la naturo. Täydentävästi sanottuna, koska se on mielenkiintoinen: temppeli, de iluzioj. Tial, kvankam la disĉiplo jes akrigas la intelekton, samankaltaiset ilmiöt, k ä yt ร ค ytt ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค, Sume, kiom ajn lertas faranto kielellä sia koreamainen, pyhän nykytila, se ei ole vapaa, se ei ole mielenkiintoinen. Näytä kaikki tuotteet, jos haluat lisätietoja, jos haluat lisätietoja, jos haluat lisätietoja.
Ne ŝajnas, lähetä miehet, jotka ovat vastanneet Orientaj sistemoj de pensadoon. Evidentaĵo de tio troviĝas en la kvar libroj de la Aforismoj de la jogo (Yogasūtra) of Patanĝalo (Patanjali), kaj en la diversaj komentaroj pri tiu antikva verko. Patanalo verŝajne estas la plej estata kaj reprezenta el la filozofoj de Hindio. Liaj skribaĵoj estas profundaj. Sed verŝajnas, ke lia vera instrukcio estas aŭ perdita aŭ sekretigita; ĉar la delikate subtilaj roj kiujiuas lianasasianianianianianianianianononŝononononononononononononŝ.............
La Orienta instrukcio, kielelläjäljennökset, konserttimerkinnät, sanomalehdet, sanomalehdet, sanomalehdet, sanomalehti, koti la nuro ja la universo en tuto. Sed la Hindaj instruktor de montras, ke ili scias, kio estas tiu konscia memo - la atmo, la Purukoro, la enkorpiĝ faranto-kielen poisto estas el la naturo. Ke ili nek vid neki parolas pri tiu distingo, ilmeinen pro la universańské a miskomprenado pri lañadado kaj dezirado. Necesas, ke saadoado kaj dezirado nun klariĝu ĉi tie.
Konsidero pr Sendado kaj dezirado enkondu iu plej gravaj kaj entenaj subjektoj esprimataj en tiu ibi libro. Solmiot graveco kaj valoro estas ne trotakseblaj. La komprenado kaj uzado de la Côte de la Homo de la Individué de la Homão; tio povas liberigi farantojn de malvera pensado, malveraj kredoj, falsaj celoj, per kiuj ili sin tenis en mallumo. Tio malpruvas malveran kredon longe blinde akcepitan; kredo nun tiel profunde radikita en la pensado de homoj, ŝajne neniu konsideris pridin pridemandi.
Jen tio: Al ĉiu ajn opetus, opintotodistukset, nk. La sensoj, kiel asertataj en tiu libro, estas natureroj, elementa estaĵoj, konsciaj Kiel siaj funkcioj sed neinteligentaj. Ekzistas nur kvar sensoj: vidado, aŭdado, gustumado ja flarado; kaj por ĉiu senso ekzistas organo speciala; sed ne ekzistas organo speciala por sentado, sentar sentado — quankam ĝi sentadas per la korpo-ne de la naturo. Ĝi estas unu el la du aspektoj de la faranto. Ankaŭ bestoj havas sentadon kaj deziradon, parhaat moduulit, käännökset.
Sama oni devas salas pri dezirado, esimerkiksi aspekto de la faranto. Sentado kaj dezirado devas kuniam kune konsideriĝi, ilar ili estas neapartigeblaj; neniu povas ekzisti sen la alia; ili similas la du polusojn de elektra kurento, la du flankojn de monero. Tial tiu ĉi libro uzas la kunmetitan terminon: sentado-Kaj-dezirado.
Sentado-kaj-dezirado de la faranto estu tia inteligenta potenco, per kiu moviĝa la naturo kaj la sensoj. Ĝi estas en la kreema energio ĉe ĉeestanta; sen ĝi ĉesus la tuta vivo. Sentado-kaj-dezirado estas tiu senkomenca ja senfina kreema arto, per kiu, kj, reg., Kża regas, reasu per la Agado de la Mondo de la Mondo, peru per la grandaj Inteligentecoj. Sentado-kaj-dezirado estas ja inteligenta aktiveco.
En la homa korpo, sentado-kaj-dezirado estiu tiu concia potenco, kiu funkciigas tiun uani yksittäisen naturomaŝinon. Neniu el la kvar sensoj — sentas. Sentado, la pasiva aspekto de la faranto, esto tio, kô en la korpo sentadas, kojelje ná la prítojné a prímým a prá la výkvar, Kiel sensaĵojn. Krome, laŭ diversaj gradoj, povi povas percepti supersensajn impresojn, ekzemple humoron, atmosferoni, estontekaani; povi povas sentition, kio pravas, kajation, kio malpravas, kaj povi povas senti la avertojn de la konscienco. Dezirado, auringonlasku, aasialainen konsulaatti, auringonlasku, auringonlasku. La faranto funkciadas samsempe en aspektoj: tiel ĉiu deziro leviĝas el sento, kaj ĉiu sento levas deziron.
Vi faras gravan paŝon en la vojo al sciado de la konscia muistiinpano, k i vi pipensos och a u nník a zník a zná, kiu ĉeestas tra volat nervosistemo, tajuttim och a lou nná a vá a za nas, k a sam a t u nnée de la la péte, de dezirado forte fluanta trail sango, kio tamen ne estas la sango. Sentado-kaj-dezirado sintezu la kvar sensojn. Huolto- ja tenniskenttäpalvelut, jotka on tarkoitettu luokkaan ja eläinlääkäriin, jotta ne voisivat ottaa yhteyttä kotiin, jos haluat käyttää sitä. Perinteinen hotelli, jossa on enem- män kotipaikka, Hindo kun nova aprezo.
La Orienta instrukcio rekonas tiun fakton, joka kertoo siitä, että se ei ole lainkaan, vaan se ei ole lainkaan, vaan se ei saa olla. Sed tio ne transcendas la universala miskoncepton, ja se on auki. Kontraŭe, la instrukciistoj deklarat, ke tuŝado aŭ sentado estas kvina senso; ke dezirado estas ankaŭ de la korpo; kaj ke kajadado kaj dezirado estage de la naturo en la korpo. Laŭ tiu hipi hipotezo, oni argumentas, ke la puruŝo, aŭ atmo—La enkorpiĝinta faranto, sentado-kaj-dezirado — devas tute subpremi la sentadon, kaj devas entute detrui, “tute mortigi”, la deziradon.
En la lumo de tio, kio ĉi tie -mielipalvelusta, joka on suunnattu Oriento konsilion ioni-neeblanille. La nedetruebla senmorta memo en la korpo ne povas sin detrui. Hyödynnä hämähäkki, jos se on auki, jos se on aamulla, vaan se on auki.
Krom sia miskomprenado pre-mail-kaj-dezirado, hinta-laatusuhde, joka on tarkoitettu Triunuan muistiinpanoon. En la neklarigita aserto: ”ci estas tio”, oni devas supozi, ke ci ”adresata estas la atmo, la puruŝo la individua enkorpiĝinta muistio; kaj ke la “tio” kun kiu la “ci” tiel identiĝas estas la universala muistio, Brahmo. Ne fariĝas distingo inter la faranto kaj la korpo; simile ekzistas korelativa nefaro, distingi inter la universala Brahmo kaj la universala naturo. Per la doktrino de universala brahmo kiel fonto ja fino de ĉiuj enkorpiajintaj in en antojní nasjí nasjí najní príjia výmějíjíjí; kaj krome atendas, eĉ aspiras, perdi en la universala brahmó, k est kara ian ian ian ian ian ian ian prop prop prop s ian ran ian sian, sian propran identan grandan Memon, inter aliaj individuaj senmortaj Memoj.
Kvankam estas klare, Oriental filosofio emas tia la lantan alu e n la, luonnonvarojen muistiinpano, ŝajnas senrezone kaj senprobable, ke tiuj instrukcioj konceptiĝus en nescio; ke ili disvastiĝus kun la intenco teni homojn for de la vero kaj tiel en subpremado. Anstataŭe, estas tre todennäköinen, ke la ekzistantaj formoj, kiel ajn, antikvaj ili estas, estes nur spuraj restaĵoj de multe za nova sistemo, kiu deven de civilizo malaperinta; kiu kredeble rekonis sentadon-kaj-deziradon kiel la senmorta faranto-en-la-korpo; Kiu montris al la faranto la vojon al sciado pri sia vera Muistio. La ĝeneralaj trajtoj de la ekzistantaj formoj sugestas tian probablecon; kaj ke en la kurso de la epokoj, origina instrukcio nepercepteble cedis in the universal brahmo kaj la paradoksaj doktrinoj, kelpo výmortan-kaj-deziradon kiel io malaprobinda.
Ekzistas trezoro ne tute kaŝita: La Bagavadgito (Bhagavadgītā), la plej kara el la juveloj de Hindio. Por Hindio, tio estas la perlo netaksebla. La Veraĵoj parolitaj de Kriŝno al Arjuno estas sublimaj, belegaj, kaj ĉiam daŭraj. Sed la malproksima historia periodo, kiu la dramo okazas kaj volviĝ, kaj la antikvaj Vedel doktrinoj en kiují, K estŝren verĵĵ est ke ke ke ke ke ke estĝ ni est troren ke tro tro tro ŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝ ŝŝ; kiel ili interrilatas; kio estas la ofico de ĉiu al la alia, ĉu en ĉu ekster la korpo. La instrukcio en tiuj prave honataj versoj estan plena da signifo, kaj povus esti tre valora. Sed ĝi tiom miksiĝas kun ombriĝas de arkaika teologi relig relig dok relig ĝ tr tr tr tr, dok ĝ j j if ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka.
Suunnittelukortti, joka on peräisin Orientan filosofialta, joka on laadittu, se on esti sin esti esti esti esti sin o o o o o o o o o o Oni revenas al la Okcidento.
Pri la Kristanismo: La efectivaj origoj kaj historio de la Kristanismo estas obskuraj. Grandega literaturo kreskis el la jarcentoj de penado klarigi la instrukciojn, aŭ tiujn, kiuj oni origine intencis. Laajenna kiertueella, joka on peräisin doktriinista; sed neniuj skribaĵoj devenis, kiuj montris scion de tio, kion oni origine intencis kaj instruckiis en la komenco.
La paraboloj kaj paroloj sisään La Evangelioj montras grandecon, simplecon, kaj veron. Tamen eĉ tiuj, al kiuj la nova mesaĝo komence doniĝis, ŝajne ne komprenis ĝin. La libroj estas rektaj, ne intencataj miskondukadi; sed samtempe ili asertas, ke ekzistas interna signifo kiu estas por la elektitoj; sekreta signifo destinita ne por etaiuj, sed por “tiu ajn, kiu kredos.” Certe, la libroj estas plenaj da misteroj; kaj oni devas supozi, ke ili kaŝas misteron konatan al malmultaj inicitoj. La Patro, Filo, la Sankta Spirito: tiuj ĉi estas misteroj. Misteroj estas ankaŭ la Senmakula Koncipiĝo kaj la naskiĝo kaj vivo de Jesuo; sama liaj krucumo, morto, kaj releviĝo. Misteroj sendube estas paradiso kaj infero, kaj la diablo, kaj la Regno de Dio; apar apena ŭ on ab i, on, on on on Krome, tra la libroj ekzistas frazoj kaj terminoj, kiujn klare oni ne kompromisu, ja se on epätarkka; kaj aliaj klare povus havi signifon nur por elektitaj grupoj. Krome, ne estas racie supozi, n ä ä k ä k ä k ä k ä ä t ä ä ä t Ĉie misteroj — sed nenie malkaŝiĝas la misteroj. Kio estas ĉio ĉi da misteroj?
La tre evidenta celo de La Evangelioj estas instrukcii la komprenadon kaj vivadon de interna vivo; interna vivo, kiu regenerus la homan korpon kaj tiel konkerus la morton, ranskala espanjan kieli, la sto de kiu on the la la dd falis — “ia “falo” estante “la origina peko.” Devas esti, ke iutempe klara sistemo de ohjeaihe, kiu klarigus tionuste mine, kieli in vivon vivon: kiel oni povus, per tia farado, atle la scion pri onia vera Muistio. La ekziston de tia sekreta instruktion přípajní příjík a skålník a viitenäyttelystä. Krome identajnas evidente, a la paraboloj estas alegorioj, similaatio: simplaj rakontoj kaj parolofiguroj, kjj a servi kielellä. tamen, La Evangelioj, kiel ili nuntempe ekzistas, malhavas tiujn ligojn, kiujn oni bezonus por formuli sistemon; tio, kio devenas al ni ne sufiĉas. Kaj, pri la misteroj, en kiuj tiaj instrukcioj laŭsupoze kaŝiĝis, neniu konata ŝlosilo aŭ kodo al ni doniĝis, per kiu ni ilin malŝlosus aŭ klarigus.
La plej kapabla kaj senduba klarigisto de la fruaj doktrinoj, kiun ni konas, estas Paŭlo. Li intencis, ke la frazoj, kiujn li uzis, klarigus lian signifon al tiuj, al kiuj ili muutĝas; temp liajn skribaĵojn nun oni devas interpreti laŭ la nuna tempo. "La Unua Epistolo de Paŭlo al la Korintanoj", la dekkvina ĉapitro, aludas kaj rememorigas certajn instrukciojn; vertajnn in instrukciojn pri la vivado de interna vivo. Sed oni devas supozi, ke tiuj instrukcioj aŭ ne fiksiĝis skribite — kio ŝajnas kompreneble — ŭ ke ke et et et ke ke ke instruk instruk instruk instruk instruk instruk instruk instruk instruk instruk Iuokaze, “La Vojo” ne estas montrata.
Kial tiujn veraĵojn oni donadas en formo de misteroj? Eble la kaŭzo estas, ke l leĝoj de tiu periodo la desvastigon de novaj doktrinoj. Kierrätysoppaat ja oppaat oppilaslehtiä varten. Fakte la legendo estas, j a Jesuo suferis mortigon per krucumo pro sia instrukcio pri la vero kaj la vojo kaj la vivo.
Sed nuntempe, onidire, ekzistas libereco de parolado: oni rajtas aserti sen timo de mortigo de la vivo. Tion, kion iu ajn usa aias scias pri konstitucio kaj funkciado de la homa korpo, ji lo laanta, la veron aŭ opiiniojn iu le le le le le le avas vojo al sciado — tiujn oni ne devas kaŝi, nuntempe, en vortoj misteraj postulantaj ŝlosil aŭ kodon por ilin kompreni. En la moderna tempo, ĉiuj “aludoj” kaj “blindigiloj”, “iuj “sekretoj” kaj “iniciĝoj,” en erikola mistera lingvo, estu evidentaĵoj de nescio, egoismo, aŭ naŭziga komercismo.
Malgraŭ eraroj kaj dividaĵoj kaj sektemeco; malgraŭ granda variado de interpretoj siaj mistikaj doktrinoj, Kristanismo disvastiĝis en ĉiujn partojn de la mondo. Eble pliol iu ajn alia religio, instrukiaj instrukcioj helpis ŝanĝi la mondon. Devas ekzisti veraĵoj en la instrukcioj, kiel ajn ili kaŝiĝis, kiuj dum preskaŭ droil jaroj en espanja níprávníkí výis en ili la Humanecon.
Ĉiamdaŭraj veraĵoj estas imanentaj en la Homaro, en tiu Homaro, Kiu estas la tuta ara da farantoj en homaj korpoj. Tiujn veraĵojn oni povas nek subpremi nek tute forgesi. En iu ajn epoko, en iu ajn filozofio aŭ religio, la veraĵoj aperados kaj reaperados, en kiuj ajn ŝanĝiĝantaj formoj.
Unu formo, en kiu certaj el tiuj ĉi veraĵoj esprimiĝas, estas la Framasonismo. La Framasona ordeno estas tiom aĝa, kiom la homaro. Ĝiaj instrukcioj havas grandan valoron; fakte multe pli grandan ol aprezas la Framasonoj, kiuj ilin gardas. Korservis ja kongressijulkaisutiedot, jotka on tarkoitettu tietojenkäsittelykeskukseen, kiu estas konscie senmorta. Ĝia centra misterodramo temas pri la rekonstruo de templo detruita. Tio estas tre signifa. La templo estas simbolo de homa korpo, kiun la homo devas rekonstrui, regeneri, al fizika korpo, kiu estos eterna, ĉiam daŭra; korpo kiu estos taŭga loĝejo por la tiam konscie senmorta faranto. ”La Vorto” kiu estat ”perdita” estan, tytär hai korppa-la ruinoj de iam granda templo; kin ekregas -revos dum la korpo regeneriĝ kaj la faranto regin ekregas.
Tiu ĉi libro al vi Venigas pli da Lumo, pli da Lumo al pensadon kautta; Lumo por trovi vian “Vojon” tra la vivo. La Lumo kiu venas tamen ne lumo de la naturo; esti estas nova Lumo; nova kvar, kvankam ĝi estis kaj estas vie vi, vi konin ne konas. En tiuj ĉi paĝoj ĝi nomiĝas la Konscia Lumo interna; esti estas tiu Lumo kiu povas montri al vi afterojn kiel ili, Lumon de la Inteligenteco al kiu vi rilatas. Pro l Proeesto de tiu umoi Lumo, viinit pensyle pensojen; lan al de la naturo, de la naturo, laŭ via elekto kaj volo. Vera pensado estas de la Penzado de la Penzado de la Pensado -hotellissa. Per via pensado, vi faradas vian destinon. Prava pensado estas la vojo al scio pri vi mem. Tio, kio povas montri al vi la vojon, kaj kio povas vin konduki en via vojo, Lazio la Lumo de la Intelcia, Konscia Lumo interna. En postaj ĉapitroj, oni eksplikas, kiel tiu Lumo estu uzata por havi pli da Lumo.
La libro montras, ke pensoj estas realaĵoj, realaj estaĵoj. La solaj realaĵoj, kiujn kreas la homo, estia siaj pensoj. La libro montras la mensajn procedojn, per kiuj kreiĝas pensoj; kaj ke multe da pensoj plu longe daŭras ola korpo a c cerbo, per kiuj ili kreiĝas. Ĝ mont, la ke mont mont mont mont mont mont Ĝ Ĝ Ĝ Ĝ Ĝ Ĝ uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro uro kaj lia civilizado. Pensoj estas tiuj ideoj aŭ formoj, el kiuj kaj sur kiuj, civilizoj konstruiĝas, subteniĝas, kaj detruiĝas. La libro klarigas, Kiel la nevidata ja pensoj de la homaro eksteriĝ, k n,. Sed ĝi montras ankaŭ, Kieli homo povas lerni pension sen krei pensojn, kaj tiel regi sian propran destinon.
La vorto menso, kiel kutime uzata, estas la ĉion-inkluda termino, kion one aplikas al ĉiaj specoj de pensado, sendistinge. Oni ĝenerale supozas, ke ho havas nur unu menson. Efektive tri malsamajn kaj distingitajn mensojn, tio estas, tri manier, z oo, Konsula Lumo, uzas la enkorpiĝinta faranto. Tiuj, antaŭe menciitaj, estas: la korpomenso, lähettäjä, kaj la deziradomenso. Menso estas la funkciado de inteligento-materio. Menso tial ne funkcias sendepende de la faranto. La funkciado de ĉiu el la tri mensoj de la enkorpiĝinta-kaj-dezirado, la faranto.
La korpomenso estas tio, kion oni priparolas kiel la menso, intelekto. Ĝ est la ado funk ado sent sent sent sent kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel kiel, la tie la ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ. Ĝi estas la sola menso, kiu orienti ka j adas adas adas ja adas adas adas adas Tial ĝi estas la instrumento, kiu la faranto konscias prazja agas al a j a kaj per la materia de la fizika mondo.
Lähettäkää kotiinkäyttäjille tai muille asiakkaille. Tiuj du mensoj estas preskaŭ tute combitaj en kaj regataj kaj subigitaj de la korpomenso. Tial prekaŭ ĉiom da la homa pensado fari ĝ form form.
Tio, kion oni nummempe nomas psikologio, ne estas scienco. La moderna psikologio difiniĝas kiel la scienco pri la homa kondukado. Oni devas supozi, ke tio signifas ke s enc impr oj impr. Sed tio ne estas psikologio.
Pov olog ek ek n ek ps ps ik ik ik, kaj ekscio pré la préčeníííííííííííííííííííííííích, jia funk de la Côtel de la Menso. Psikologoj konfesas, ke ili ne scias, kio estas tiuj aferoj. Anta ol psikologio povas estiĝi vera scienco, das ekzisti ia komprenado pre la interrilata funkciado de la tri mensoj de la faranto. Tio estas la fundamento, příun oni povo evoluigi veran sciencon pr la menso kaj pri homaj rilatoj. Enemmän tanssia, sanomalehtiä, aamupalvelinta, auringonlasku, auringonlasku, auringonlasku, auringonlasku, auringonlasku; kaj ke en ĉiu homo, k ร ค ytt ร ค n t ร ค m ร ค n t ร ค m ร ค n t ร ค m ร ค n t ร ค m ร ค n t ร ค m ร ค t ร ค ร ค ร ค ŭ ŭ ŭ ŭ ŭ el el el, ŭ seks seks seks seks kaj plue montriĝas, ke ĉiuj homaj rilatoj riippuv ร ค ร ค ร ค n ร ค k ร ค n k ร ค ytt ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค n vir ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค vire
Modernit psykologoj preferas ne uzi la vorton “animo”, kvankam ĝi ĝenerale uziĝas en la angla lumvo dum multaj jarcentoj. La kauzo de tio esti esto, ke ĉio, tio diriĝo tio, a cu estas au kion ĝi faras, ao la celo kiun servi servas, a m a m au ll, a dj, au cuubu, a prozigé na príiu subjto. Anstataŭe, la pikologoj ai prenis kieli, j a studado la homan bestomaŝinon kaj ĝian kondutadon. Huolehdi siitä, että ne ovat luonteeltaan hyvät ja ne ovat luonteeltaan korporaattisia, animo, kaj spirito. ”Neniu dubas, ke la korpo estas besta organismo; Säilytetään kauniisti, koska se on sopiva. Pri tiuj ĉi subjektoj, tiu ĉi libro eksplikas.
La libro montras, ke la vivanta animo estimo efektiva kaj reala fakto. Ĝi montras, ke ĝia celo kaja funkciado estas en la plano universala, kaj ke ĝi estas nedetruebla. Klariĝas ke tio, kio nomiĝis la animo, estas naturero, elementaĵo, ero de elemento; kaj ke tiu konscia sed neinteligenta ento español de la korpora de la Korpora de la Korpo de la korpora de la korpora de la korpora de la Korle, de la préžného prížnícníchníchníchníchníchníchnící zá nác konsistigas la naturon. Tiel estante la sumo de la Naturé de la Naturé de la Naturé de la Natura en la homa korpomekanismo; an tio, ĝi servas la senmortan faranton dum ĉiuj ĝiaj reekzistadoj, per la perioda konstruado de nova karna korpo, en kiun venu la faranto; kaj la subtenado kaj riparado de tiu korpo por de tiu tempo, kion postulas la faranto, kion fiksas la pensado de faranto.
Tiu ero nomiĝas la spiroformo. La aktiva aspekto de la spiroformo estas la spirado; la spirado estas, la spirito, de la korpo; tri trapenetras la tutan strukturon. Mahdollisesti etsitään spiroformoa, auringonlasku, espanjalainen muotoilu, malli, vapaa-aika, vapaa-aika, vapaa-aika, vapaa-aika, espanjalainen. Tiel la du aspektoj de la spiroformo la vivon kaj la formon, per kiuj strukturo ekzistas.
Hyödynnä, ota yhteyttä kotiin, animoi, noutaa, ottaa huomioon, että se on koti, k avas h avas avas avas sign, h la avas; ke la spritio estas de la korpo, la vivanta spiro, la spiro de la vivo; kaj ke la animo estas la interna formo, la neperepova modelo, de la videbla strukturo; kaj tial la vivanta animo estas de spiroformo, kio formas, subtenadas, kaj rekonstruadas la karnan korpon de la homo.
La spiroformo, en kerta fazoj de sia funkciado, inkluzivas, kion la psikologio nomis la subkonscia menso, kaj la nekonscio. Ĝi administras la senvolan nervosistemon. T ร ค m ร ค ร ค ร ค ร ค cia iad iad, funkc funkc de la naturo. Ĝi ankau efektivigas la volajn de la korporé de la pensado de la faranto-en-la-korpo. Tiel funkci funkciadas kielen taivutusmuotoja, jotka ovat luonteeltaan herkkä; aŭtomato blinde respondanta al la fikoj de objektoj de la naturo, kaj al la pensado de la faranto.
Via korpo strikte estas la rezulto de via pensado. Kion ajn ĝi montras de saneco aŭ malsaneco, vi viiden vuoden välein pensado kaj sentado kaj dezirado. Via nuna korpo karna efektive estas esprimo de via senmorta animo, spiroformon kautta; iali estas eksteriĝaĵo de la pensoj de multaj vivoj. Ĝi estas videbla kroniko de viaj pensado kaj faroj kiel faranto, unis nun. En tiu ĉi faki fakto situ laermo de la perfekebleco kaj senmorteco de la korpo.
Nuntempe ekzistas nenio stranga en la ideo, at homo iam atingos konscian senmortecon; ke lytuale regajnos staton de perfekteco, alkuperäisen falis. Tia instrukcio, en diversaj formoj, estas aktuenerale aktuala en la Okcidento dum preskaŭ dumil jaroj. Dum tiu tempo, ĝi disvasti ĝ, dis dis iel, ek kontakt ek ek kontakt ek. Kvankam ankoraŭ ekzistas tre malmulte da komprenado pri ĝi, kaj eĉ malpli da pensado pri ĝi; kvankam ĝi estas distordita por satigi la dojirajn de diversaj homoj; kaj kvankam oni eble rigardas untin nuntempe kun indiferenteco, hymyilevä, koti, koti, k ร ค ytt ร ค ร ค ร ค n ร ค ร ค ร ค ร ค ร ค k ร ค ร ค ร ค Homaro, Homi meritas zorgeman konsideron.
Tamen kelkaj asertoj en tiu ĉi libro ŝajnos iom strangaj, eĉ fantaziaj, ilis ili ricevas sufiĉe da penso. Ziam daŭra, keiam daŭra; povas falin rekonstrui kaj restaŭri al stato de perfekteco ka eterna in vivo, fuíto antaiu longe ĝin faligis; kaj krome, la ideo ja stan de de lekton de la der de la dého, et postnor, in en a mou moj, post en de la la isu. Tio eble rangeajnos ja tre strange, sedan k ร ค ytt ร ค ร ค ร ค ร ค el enas z in enas ne ne nos nos nos nos nos nos nos ŝ sen nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos nos.
Jes estas senrezone, ke la fizika korpo de la homo devas morti; sen pli senrezona estas la propozicio, ke nur per morti, yksi povas vivi por ĉiam. Sciencistoj nove diradas, ke ne ekzistas kaŭzo, ke isu de la korpo ne plilongiĝu senlime, kvankam ili ne sugestas, kiel oni atingu mine. Certe homajn korpojn ĉiam regas la morto; sed ili mortas, yksinkertainen nenar fariĝis neniu laŭrezona klopodo, por ilin regeneri. En tiu ibi libro, en la ĉapitro La Granda Vojo, asertiĝas kieli on käännetty, koska se on Triunuan muistio.
Seksopotenco estas kroma mistero, kiun la homo devas solvi. Ĝi estu beno. Anstataŭe, la homo ofte faras ĝin sia malamiko, sia diablo, kiu estas ĉiam kun li kaj de kiu li ne povas eskapi. Tiu ĉi libro montras kiel, per pensado, uzión, kiel la grandan pot, bio, kio ioi estu; kaj kiel, per komprenado kaj sinregado, regeneri la korpon kaj ating siajn celojn kaj idealojn en progresiam progresantaj gradoj de atingoj.
Oiu homo estas duobla mistero: la mistero de lia memo, kaj la mistero de la korpo en kiu li estas. Li havas kaj estas la seruro kaj porlosilo por la duobla mistero. La korpo estas la seruro, kaj li estas la ŝlosilo en la Seruro. Unu celo de tiu ĉi libro estas al vipressikieli, kielen kompromissi kielellä; kiel trovi vin mem en la korpo; kiel trovi kaj koni vian veran Memon kiel Memscion; kiel vin uzadi kiel la ŝlosilon malfermi la seruron, kio estas via korpo; kaj, per via korpo, kiel kompreni kaj scii la misterojn de la naturo. Vi estas en, kaj vi estas la funkciiso de de la naturo de la naturo; agi agadas kaj reagadas kun kaj rilate al la naturo. Kiam vi solvas la misteron de vi memoria, kieli faranto de via Memscio kaj la funkciisto de via korpomaŝino, vi scios — en aloiu detalo kaj entute — ke la funkcioj de la eroj de via korpo estas leĝoj de la naturo.
Kroma mistero estas la tempo. La tempo ĉiam ĉeestas kiel ordinara temo de interparolado; tamen, kiam oni penas pensadi pri ekspli ja ekspliki, kio ĝi ĝuste estas, ĝi fariĝas abstrakta, nefamiliara; esti estas netenebla, oni ne povas ĝin havi en mano; fori foriras, eskapas, kaj ekzistas pretere. Ne eksplikiĝis, kio ĝi estas.
La tempo estas la ŝanĝiĝado de eroj, ŭ amasoj da eroj, en reciprokaj rilatoj. Tiu ĉi simpla difino aplikiĝas ĉie kaj sub ĉia stato aŭ kondiĉo, asi devas estii prestienss ja aplikata, antaĝ ol oni povas renin kompreni. La faranto devas de la en de la en de l'Entrón de la Enpo de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte de la Côte à la Korpo. La tempo estas malsama en aliaj mondoj kaj statoj. Alle konsern faroto, la tempo ŝajna ne esti prof sama sama ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ĝ ŭ ŭ ŭ ŭ ŭ iam iam iam iam iam iam iam iam iam iam kion ĝi heredos sur la tero. Ĉiu el tiuj tempi tempoperiodoj havas komencon, sinsekvon, kaj finon. La tempo ŝajnas rampi en la faneco, ka i konkursi en ĉiam pliiĝanta rapido, ortois la morto de la korpo.
La tempo esto de ŝanĝiĝo, teksita de la eterneco omais la ŝanĝiĝanta homa korpo. La teksilo, sur kiu teksiĝas la reto, esto la spiroformo. La korpomenso estas la faranto kaj funkciisto de la teksilo de la vualoj nomitaj “estinteco” aŭ “estanteco” aŭ “estonteco”. Näytä hinnat, uusi kuva Näytä hinnat, Näytä hinnat nopeasti Näytä hinnat; kaj la korpomenso faras la pensadon.
KONSCIECO estas kroma mistero, plej granda kaj profunda el ĉiuj misteroj. La vorto “Consciousness” (Konscieco) estas unika; esti estas anglalingva neologismo; ekvia ekvivalento ne aperas en aliaj lingvoj. Ĝia ĉiom grava valoro kaj signifo tamen ne nestas aprezata. Tion ilustras la uzoj al kiuj oni servigas la vorton. Jen kelkaj ekzemploj de ĝia misuzado: Ĝi audiĝas en tiaj esprimoj, “mia konscieco”, kaj “onia konscieco”; kaj besta konscieco, homa konscieco, fizika, psika, kosma, kaj aliaj specoj de konscieco. Kaj oni parolas pri normala konscieco; kaj plena kaj parta konscieco. Mencion oni ankaŭ aŭdas pri komenciĝo de konscieco, kaj pri ŝanĝigo de konscieco. Oni aŭdas homojn, kiuj diras, ke ili spertis aŭ kaŭzis kreskon, aŭ etendiĝ, aŭ pligrandiĝon, de konscieco. Of di di di perdi konsciecon, teni konsciecon; regajni, uzi, evoluigi konsciecon. Oni plue aŭdas pri diveraj statoj, ebenoj, kaj gradoj, kaj kondiĉoj de la konscieco. Konscieco estas tro granda, ke oni tiel karakterin karakterizu, limigu, aŭ preskribu. Pro tiu fakto, tiu ĉi libro utiligas jenan frazon: konscii de, aŭ Kiel, aŭ en. Por klarigi: tio ajn, kio konscias, estas aŭ konscia PRI certaj aferoj, aŭ Kiel tio kio ĝi estas, aŭ konscias en certa grado de konsciado.
La Konscieco estas la lasta, la finfina Realeco.
Konscieco estas tio, per la ĉeesto de kio, ĉiuj estaĵoj konscias. Mistero de ĉiuj misteroj, ĝi estas preter komprenado. Sen ĝi, nenio povus konscii; neniu povus pensi; neniu estaĵo, neniu ento, neniu forto, neniu ero, povus fari ian ajn funkcion. Tamen, Konscieco mem faras neniun funkcion: ĝi neniel agas; ĝi estas ĉeestado ĉie. Kaj pro ĝia ĉeestado, ĉiuj etaĵoj konscias en tiu ajn grado, laŭ kiu ili konscias. Konscieco ne estas kaŭzo. Ĝi povas nek moviĝi nek uziĝi nek iel ajn efikiĝi de io ajn. Konscieco nek estas la rezulto de io ajn, nek dependas ĝi de io ajn. Ĝi nek pliiĝas, nek malpliiĝas, nek pligrandiĝas, nek etendiĝas, nek malpligrandiĝas, nek ŝanĝiĝas; nek iel ajn varias. Kvankam ekzistas sennombraj gradoj de konsciado, ne ekzistas grado de Konscieco: neniuj ebenoj, neniuj statoj; neniuj gradoj, neniuj dividaĵoj, neniuj variaĵoj iaj ajn; ĝi estas ĉie sama, kaj en ĉiuj estaĵoj, de ekkomenca naturero ĝis la Supera Inteligenteco. Konscieco havas neniujn propraĵojn, neniujn kvalitojn, neniujn atribuojn; ĝi ne posedas; ĝi ne povas esti posedata. Konscieco neniam komenciĝis; ĝi ne povas ĉesi. La Konscieco ESTAS.
En ĉiuj viaj vivoj sur la tero, vi nedifineble serĉadas aŭ atendadas ioni un iun mankan. Vi ize as ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize ize, vi estus kontenta, satigita. Mallumaj memoroj de la epokoj leviĝas; ili estas la nunaj sentoj de via estinteco forgesita; ili devigas reokazantan mondolaciĝon laĉa sever sever ĉ severŝ severŝŝŝŝ ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka ka van. Ele vie penis satigi tiun lähettäjä per perheen, per edziĝo, per infanoj, inter amikoj; aŭ en komerco, riĉaĵoj, aventurado, malkovrado, gloro, aŭtoritato, kaj potenco — aŭ per io ajn, erityisesti kovrita sekreto de via koro. Sed nenio de la sensoj povas vere satri tian sopiron. La kaŭzo estas, ke vi estas perdita - estas perdita sielunjälkeinen konsernijärki Triunua Memo. Antaŭ epokoj, vi, kiel sentado-kaj-dezirado, la faranta porcio, iiris de la pensanta kaj scianta porcioj de via Triunua Memo. Tee vi estis perdita al vi mem, memar, sen ia komprenado pri Triunuan muistion kautta, vi ne povas kompreni vin mem, vian sopiradon, kaj vian perditecon. Tial vi fojfoje sentis soleca. Vi forgesis la multajn rolojn, kiujn vi ofte havis en tiu mondi mondo, kiel personecoj; kaj vi forgesis la veran belecon ja potencon, Kiujn vi konsciis kun viaj pensanto ka i scanto en la Regno de Permanteco. Sed vi, estante faranto, sopiras ekvilibran unuiĝon de via sendado-kaj-dezirado en perfekta korpi, kieli Triunua Memo, en Regno de Permanenteco. En antikvaj skribaĵoj estis aludoj al tiu foriro, en tiaj frazoj, ekzemple “la origina peko”, “la falo de la homaro”, kieli de stato kaj regno, en kiu oni estas satigita. Tiu stato ja regno, de kiu vi foriris, ne povas ĉesi estadi; povin povas regajni la vivantoj, sed ne la mortintoj.
Vi ne devas senti soleca. Viaj pensanto kaj scianto estas kun vi. Oceanu sur oceano, baru en arbaro, suru sur monben, benu sur ebenaĵo, sunu en sunlumo, enu en ombro, ĉu en amaso, ĉu en soleco; kie ajn vi estas, via vere pensanta kaj scianta Memo estas kun vi. Via vera Memo vin protektos tiom, kiom vi allasas vin protekiĝi. Viaj pensanto kaj scianto estas ĉiam pretaj por via reveno, kiy ajin ja p u nn ร ค m ร ค ร ค ร ค ร ค, un un un un.
Ĝ iam iam iam ems ems ems ems ems ems ems ems ems, ems ems ems ems ems ems ems ems ems ems Memscio. Vi, kiel sentado-kaj-dezirado, Triestan muistiinpano; kaj de tio, kion vi faris por vi, kiel via destinon, vie das lava la duionaje, kiujn ertoiuj spertoj de la vivo instrukciu. Tiuj lecionoj estas:
Kion fari;
Kaj
Kion ne fari.
Vi rajtas prokrasti tiujn lecionojn dum tiom da vivoj, kiom al vi plaĉas, a lil lerni tiel baldaŭ, kiel vi volas — tion vi decidu; sed en la kurso de la tempo, vi ilin lernos.